บทที่ 150 กว่าจะยอมเปิดใจ (100%)

“งั้นบี๋ก็ค่อยๆ ทำไปนะ เหนื่อยก็พัก ผมจะอยู่แถวนี้ไม่ไปไหน ถ้าอยากให้ช่วยตรงไหนก็เรียก หรือถ้าอยากได้อะไรก็ขอให้บอก ผมทำให้บี๋ได้ทุกอย่าง ยกเว้นการไปจากผม”

จักรพรรดิยอมถอยออกมา เพื่อเว้นระยะห่างให้เธอไม่รู้สึกอึดอัดและกดดันมากเกินไป เพราะดูจากท่าทีที่บูรณิมาแสดงออกประเมินได้ว่าเธอยังต่อต้านเข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ